Antropologia kulturowa jest dla mnie historią każdego człowieka. Każdego z nas. To co mamy wspólnego i to co nas dzieli wynika z przebytych losów, a nieraz najciekawszym ich świadectwem jest opowieść wyryta na twarzy - pobrużdżona ciężką pracą, pomarszczona od śmiechu czy soli, odżywiona mleczkiem kokosowym.

To właśnie spojrzenia i twarze są pierwszą i czasem najważniejszą historią jaką usłyszymy od napotkanych po drodze osób. Te, które znalazły się na tej wystawie spotkałem podczas badań terenowych w ukraińskiej Huculszczyznie i są niejako zapisem, czy może wspomnieniem drogi którą tam przebyłem.

I choć nie znam dokładnie historii tych ludzi i ich dalszych losów, to widzę w tych twarzach własne wspomnienia, ale i własne myśli, własne doświadczenia, wspólne bruzdy i błyski w oku. Zdjęcie to zatrzymany moment, urywek rzeczywistości, ale i lustro.

Jacu Kuczyński
Absolwent Etnologii i Antropologii Kulturowej na UW. Lubi sport, grzebanie w śmieciach i własnej głowie. Zdjęcia kiedyś robił i robić pewnie jeszcze będzie. Skłoters z powołania, bezrobotny z zamiłowania, hipis wśród punków, punk wśród hipisów, gaduła. Z wiekiem coraz mniej rozumie kategorie i granice. I to jak dzielą świat.

Wernisaż: 9.02 (niedziela) godz. 17.00.
Podczas wernisażu zorganizowana zostanie zbiórka benefitowa na rzecz kolektywu antyrepresyjnego Szpila!

Wystawę oglądać można na drugim piętrze Kadru w godzinach otwarcia budynku do 28-ego lutego.