Obchodzimy to święto, odkąd pamiętamy. Jednak wszystko zaczęło się w 1908 r. w Nowy Jorku, kiedy kilkanaście tysięcy kobiet zapragnęło odmienić swój los. Miały dosyć nierównego traktowania płci i przekonań, że kobieta jest gorsza od mężczyzny, nie potrafi sama zadbać o siebie, czy uczyć się na równych prawach. Z tych powodów, 8 marca rano, Amerykanki wyszły na ulice miasta i zastrajkowały. Niestety nie skończyło się to dla nich dobrze - właściciel fabryki przestraszył się i chcąc uniknąć skandalu, zamknął je w środku. Wybuchł pożar, a życie straciło wtedy 129 kobiet.

Niektórzy za początek obchodów Dnia Kobiet uważają święto Matronalia w starożytnym Rzymie. Było ono powiązane z kultem płodności i patronowane przez bóstwa żeńskie. Podobnie jak dzisiaj, mąż obdarowywał żonę miłym upominkiem. Tego dnia najważniejsza była kobiecość, więc świętowały także niewolnice i prostytutki.

W Polsce zaczęto obchodzić to święto dopiero po II wojnie światowej, dzięki feministce, która przekonała Lenina, aby je ustanowił. 8 marca stał się dniem wolnym od pracy. Prezenty, które dostawały wtedy kobiety, w obecnych czasach mogą nam się wydawać dość śmieszne. W zakładach pracy każda kobieta wzbogacała się o kolejną parę rajstop, mydełko, czy kawę i zawsze jednego tulipana - jego odbiór trzeba było pokwitować:)

Teraz już nie musimy podpisywać żadnych dokumentów, a każda kobieta spędza ten dzień inaczej. Oczywiście upominki są zawsze miłym akcentem, ale nie tylko rzeczy materialne się liczą. Nie zapominajmy o ważnych kobietach w naszym życiu - babciach, mamach, siostrach, córkach, przyjaciółkach i żonach. I pomyślmy, jak możemy spędzić ten dzień, by był radosnym i wzruszającym wspomnieniem.